Anne Sigrid Oldre

Dei siste stege æ over brue gått, du smilte sjøl om vegen gjekk trått. Tappert du tusla mæ sakte steg, mot endin på livets veg. Litn men råsterk som få, mangt du takla på vegen du sku gå. Men solskinnsdaga har gitt de håp og mot, te å sjå opp og fram før du sette fot. No æ du over, du slepp å gå, ditt hjerte tå goheit har slutta å slå. Håpa smertudn mæ førsvant, å ei blomstereng du i endin fant. I vegskille står mø å vinka so før, så utrule vondt at du no frå uss dør. Alder ein hadeklem enn sjåast snart, alt bi så tomt å rart. Motbakkin bi før uss tung å gå, minnudn ska mø ta gødt vare på. Dagadn vil alder bi dei sama, TAKK før alt du va før uss kjære mama ❤️